Door: Jan van Spaandonk
Vergeten te plaatsen
Oysters II ontving Eindhoven en dat was voor JVB toch reden voor een klein epistel
Charles Louis de Secondat, baron de La Brède et de Montesquieu oftewel kortweg Sjarl de Montesquieu voor zijn vrienden heeft in zijn relatief korte bestaan hier op aarde al aangegeven dat het belangrijk is om de machten te scheiden: de wetgevende macht, de uitvoerende macht en de rechterlijke macht. Ik begrijp Van Luc Z. dat dit tijdens de aankomende paastoernee ook strikt het geval zal zijn, maar dat riep wel de vraag bij me op hoe dit voor het overige in rugby Nederland zou zijn geregeld. Tijdens een kort 'gesprek' aan de bar waarbij Oysters voor een elitair gezelschap werd uitgemaakt vanwege de bestelling van een glas wijn in de kleur Zud-Afrikaans roze (oftewel voor de colts:
melk met een kleurtje) kwam de vraag plots prangend op. De spreker van voormelde woorden bleek namelijk niet alleen Japi te heten, aangezien hij vroeg om in het elitaire Oisterwijk op rekening te mogen bestellen om waarschijnlijk vervolgens richting de noorderzon het hazenpad te kiezen (vandaar de tenaamstelling naar de uitvreter in het boek van Nescio), maar ook bleek hij de preses van de lichtstedelingen, althans zo presenteerde hij zich om zijn op de blauwe ogen te vertrouwen woorden kracht bij te zetten. Toen ik hem later op zijn etiquette aansprak, zei hij overigens Bob en dus geen Japi te heten en bleek de sloeber cola nul te slobberen. Dit terwijl het assortiment tegenwoordig cola vanilia bevat en hij dus ook nog eens onder meerdere schuilnamen trachtte schuins te marcheren. Nu had hij wel een bekend gezicht, want volgens mij was het ook de man die op het veld in zijn onderbroek stond nadat hij had getracht ons allen te moonen tijdens de wedstrijd. Een gezicht dat overigens op een volupteus lichaam boven de meeste nogal klein geschapen Eindhovenaren uitstak. Het is maar goed dat ze de zumba van Kees zonder Kle(i)ren niet hoefden te aanschouwen, want dat zou de cosmetische kliniek in de Lichtstad de nodige klanten hebben opgeleverd. Overigens vreemd dat BD wel de andere Kees uitlichtte, maar de ereronde van deze Kees onvermeld heeft gelaten.
Een ereronde was het en volgens überhaupt de eerste keer dat Kees een ronde rond het veld liep, maar wel met de hem zo kenmerkende manier van afsnijden van bochten en even zozeer kenmerkende lome draf.
Maar goed, de scheiding der machten dus. Hoe gaan we daar mee om; Japi aka Bob, een speler van je eerste team die ook bestuurslid is of althans claimt dat te zijn. Kan dat wel binnen de verlichte gedachte van Montesquieu (welke verlichting niets te maken heeft met die lichtjes in dat stadje in Zuid Oost Brabant)? Aan de ene kant kun je natuurlijk zeggen dat er op die manier binnen het bestuur voeling is met datgene wat er op de werkvloer speelt. Anderzijds loopt je ook het gevaar van bevoordeling van juist dat team dat (over)vertegenwoordigd is in het (éénkoppige) bestuur en nepotistische verhoudingen. Een goed voorbeeld daarvan zou natuurlijk een loterij zijn waarbij de voorzitter er met nagenoeg alle prijzen vandoor gaat en zijn zonen aanvoerder zijn van respectievelijk het eerste en het derde team. Dat zou bij Oysters nooit voorkomen uiteraard. Dat gaat natuurlijk over de elitaire studenten van het Utrechtse Stucadoorsteam, want die hebben drie teams en een preses. Daarbij zijn er diverse aankomend politici onder hen die slaan en vervolgens met een uitgestreken gezicht verklaren "zulks nimmer te hebben gedaan en zelfs de gedachte daartoe te verwerpelijk te achten om hierover nader te redevoeren, kerel" als een journalist in hun nabijheid komt of dreigt te komen. Heel andere bewoordingen dan de Poolse landdag tijdens de ALV in de Lichtstad, zo dunkt me.
Maar hoe hou je dat vol: het scheiden der machten met zo weinig mensen die behoefte hebben om binnen de macht werkzaam te zijn. Hoe ga je om met een trainer die lid van een technische commissie is: hoe ga je dan controleren of het beleid van die TC door de trainer wordt uitgevoerd?
En als dat niet het geval zou blijken te zijn, wie gaat daar dan over oordelen. De TC kan dat niet, nu zij de wetgevende macht is in dit kader. Er moet dan een rechterlijke macht zijn om over het handelen van die uitvoerende macht (de trainer) te oordelen. Ik denk niet dat er statuten zijn die hierin voorzien, maar nalezen dat doet de lezer zelf maar ter voorbereiding op de eerstvolgende ALV. Hoewel aldaar doorgaans blijkt dat de democratie niet zo erg leeft onder de leden, lezen niet ieders liefste bezigheid is en het drankje nadien slechts het lokkertje is om de rondvraag zo kort als mogelijk te houden. Het is echter wel iets om over na te denken, want waar klopt je aan als armzalige rechtzoekende als je niet door een deur kunt met de uitvoerende macht oftewel de trainer je niet ligt en niet direct die trainer de laan uit wil laten sturen. Waar moet je naartoe als je de leidraden die de wetgevende macht je heeft gegeven niet wenst na te lezen als uitvoerende macht, omdat je een andere visie hebt op het edele rugbyspel. Het bijltje erbij neergooien is de meest eenvoudige methode, maar niet degene die de club sterker maakt. Ik kan me nog herinneren dat er een club was waar een clubcaptain was aangesteld; een oud rugbyer van statuur, niet doende binnen het bestuur, noch in de uitvoerende macht. Een man die aanzien genoot binnen de club en ook daarbuiten, een man die je (ook letterlijk) niet zomaar over het hoofd zag en die open stond om jouw mening te horen en naar jouw problemen te luisteren en vervolgens met de betrokkenen tot een oplossing kwam.
Zo'n soort man kun je dan als geschilbeslechter laten optreden zonder hem alleenheerschappij te hoeven geven. Dat zorgt ervoor dat problemen worden voorkomen, in de kiem worden gesmoord, niet zo erg zijn als wanneer ze onbesproken blijven en vooral er voor iedereen een prettige tijd bij de club blijft bestaan.
De eerste vraag is dan natuurlijk waar je zo iemand vindt. Een zoektocht op een zonnige zondagmiddag levert al snel een aantal kandidaten op: er staan namelijk meer niet (meer) spelende rugbyers naast dan op het veld (los van de actieve geblesseerden van het G-team inclusief reserves). De tweede vraag is hoe je voorkomt dat een dergelijk persoon teveel macht krijgt. De historie laat zien dat een man aan de macht dat niet altijd even goed kan, maar als totalitair machthebber ging handelen. Voorbeelden zijn er te over: Stalin, Mao, Hitler, Judge Dredd en ga zo maar door. Nu wil ik niet zeggen dat ik langs de zijlijn een dergelijk persoon heb zien staan, verre van dat.
Daar staan vriendelijke oude mannetjes die het beste voor hebben met de club en rugby in het algemeen, oud trainers die op een stoeltje zitten om de refs te beoordelen en de spelers te vragen of ze toch niet al na de warming up moe zijn bij plus 20 graden en jongelingen die liefst bier drinken in plaats van te zweten op een veld onder voorwendend van de meest exotische blessures (wat maakt dat zij verstandige keuzes maken in het leven) en zelfs zwachtels dragen of hun arm in verband wikkelen om een besmettelijke huidinfectie voor te kunnen wenden. Die wijsheid maakt die jeugdigen tot de ideale kandidaten; ze kunnen nog lang mee en zodoende hoeven we niet over een paar weken weer een nieuwe keuze te maken. Ze staan midden in de maatschappij en weten nog goed hoe pijnlijk de tackletraining ook weer was, hoe erg het was om interval te doen en rare looptraining van de man die zijn eerste zoon popliteus wil noemen en ga zo maar eens door.
Maar bezitten zij ook de nodige (levens)wijsheid om boven maar toch ook tussen de partijen te staan ingeval van een conflict. Tsja, er zullen dus kaders moeten worden geschapen voor de selectie, dat is wel duidelijk. De VOG is daarvoor een goed startpunt en ik begrijp dat op TV in een film (Man Made) het testosteron gehalte werd gemeten, onder andere van een groep advocaten en een groep rugbyers. Hoe dat met rugbyende advocaten zit, weet ik dan overigens niet, want die cross over had de filmmaakster kennelijk niet voor mogelijk geacht (maar ja, wie wel).
Aan de hand van criteria kun je ook een wedstrijd beoordelen, dus waarom niet de te nieuw te benoemen clubcaptain? Een met deze afsluiting zijn we bij de wedstrijd gekomen, waarin de zon ruimhartig scheen, het publiek voltallig aanwezig was, de grasmat er als een biljartlaken bij lag en de zo gewenste overwinning ook nog eens kwam, zij het 80 minuten later dan gehoopt. Op naar de volgende zinderende zondag waarop Toon zijn eerst wedstrijd in het EK zal spelen en de varkentjes gewassen moeten gaan worden.
Inzendingen voor de prijsvraag van deze week kunnen aan de redactie worden gezonden, waarna Thijs King K de trekking van de winnaars zal doen. Over de uitslag kan niet gecorrespondeerd worden en vrienden, familie en bekenden van de organisatie zijn van deelname uitgesloten.