Door: Jan van Spaandonk
Mooie zege Oysters III
Thuis, maar toch een beetje uit; Ducks1/Oysters3 vs Eindhoven. Door JvB
Op zondagmiddag verzamelen is geen koud kunstje als je de dag ervoor al een derde helft hebt moeten winnen. Een wedstrijd spelen ook niet, zo bleek deze zondag. In de app werden de heldenverhalen over de night before al verspreid, maar de morning after pil bleek niet bestand tegen alles wat een mens zichzelf kan aandoen. Gelukkig had onze aanvoerder Rudolph zich netjes om 0.00 uur in zijn bedje gevleid en had hij zijn handjes boven de dekentjes gehouden, want goed voorbeeld doet goed volgen. Voor een enkeling werd spelen tegen 10 Eind-tovenaren echter een ware beproeving.
Omdat rugby om respect gaat, werden 5 spelers uitgeleend om de derde rij en driekwarten aan te vullen en zo kwam het dat er veel Oysters en Ducks sokken over het veld stoven en in alle richtingen. Je zou dus kunnen zeggen dat er echt tegen zichzelf werd gespeeld.
Zo kwam het ook dat Sjors die altijd pleit voor meer blauw op straat zijn blauwe tenue omruilde, Joris G (niet van gangster, maar van rookie aka groentje) zijn eerste wedstrijd ever in Eindhovens tenue begon en de leden van verdienste een volle reservebank vulden.
Zo kwam het ook dat een man gelijkend op onze Glen (klein, onversaagd en met een 'grappig' frotje op zijn hoofd) ongeveer 18 tackles maakte in de eerste helft om even zovele doorgebroken spelers de grasgroene weide te laten bezichtigen van dichtbij. Net zo grasgroen als zijn nieuwe vriendin die hij heeft omgetoverd in een elektrisch trapwagentje. Dat (niet verwijzend naar zijn vriendin) leverde hem na afloop een prijsje op: geselecteerd voor de uitwedstrijd naar Maastricht en de titel DOTD wat Boxtels schijnt te zijn voor MOTM of misschien ook eigenlijk niet. Daarnaast mocht hij een halve liter verse koeienmelk van de Groene Aarde atten en blikbutsen. Dat schijnt een nieuwe Olympische sport te gaan worden (waarbij je je diskwalificeert als je morst op je hemd Koen). Overigens was Guus die de tweede shift bij de heren waarop we moeten vertrouwen, want Nederland vertrouwt op zijn accountants (ook als ze hun naam Ridicuul of zoiets op de shirts laten drukken), een kanshebber voor die prijs met zijn tackles op onder meer de doorgebroken Luc-the-lazy-running-ass en de captain die dacht dat ie er al was. Ook Teun werd meermaals getackeld, enerzijds omdat hij zo makkelijk te tackelen is (duh), maar anderzijds zeker om te zorgen dat hij geen try zal maken dit jaar.
Maar goed de wedstrijd dus: de lichtstedelingen ontvangen is altijd een genoegen ook als ze niet met genoeg(en) zijn. Een deugd van die kerels dat ze wel gewoon komen opdagen en zich niet schalks afmelden, zoals dat door sommigen wel wordt gedaan als het erop lijkt dat er wellicht niet voldoende spelers zouden kunnen zijn in een komende decennium. Nee, echte mannen komen gewoon opdagen en gaan geen flauwe e-mails sturen over de tegenstander die je wil ontvangen en bereid is spelers uit te lenen. Zo doe je dat niet in rugby Nederland en zo doen ze dat dus ook niet in het grote senioren Eindhoven: ze komen gewoon en doen waar ze het beste in zijn: rugbyen.
Want ondanks het feit dat de Eind-tovenaren in ondertal waren en aangevuld werden met mannen die ze niet kenden, wisten zij na de openingsscore van Ducks/Oysters een try te drukken. Ook verdedigend stonden deze tovenaars hun mannetje, want het kostte de eendjes en oesters toch telkens erg veel moeite om tot scoren te komen. Ook de scrums waren niet veilig voor deze wizards en deze werden zelfs against the head gewonnen door hen (en dus verloren door de kwekkende weekdieren). Het was dus zeker geen walk over in de eerste helft.
Voor de rust werden daarom de nodige wissels doorgevoerd en ook in de rust werd het team drastisch hervormd door coach Steve(n) Hanssen die met harde hand in diende te grijpen om een fiasco te voorkomen. Eerder was namelijk het aanbod van de Eind-tovenaren om 30-0 overeen te komen na ampel beraad afgewezen. Andere voorstellen werden door de ref en zijn lieftallige TMO in de vorm van een met hand held camera uitgeruste Ierse reporter niet aanvaard, zodat een echte wedstrijd gespeeld diende te worden. De ref verklaarde namelijk dat het eerdere pactum in strijd was met de rugbyregelgeving en dus nietig werd verklaard.
In de tweede helft werd weggelopen van de bezoekers en mocht een 108-7 score op het imaginaire bord worden gezet. Misschien wel goed om een sponsor te zoeken die een bordje met tijd en score wil ophangen, zodat ook tijdens de wedstrijd de inzet kan worden behouden om monsterscores zoals dit tot megamonsterscores uit te laten groeien. En maak dan maar meteen de score voor de thuisclub met 3 posities op dat bord tegenover die van de gasten met maximaal 2.
Uiteindelijk wist Eindhoven een 100% conversie ratio op zijn (of is dat haar?) scores te behalen, waar Stouter en Glen samen slechts tot 50% wisten te komen. Hier moet wel bij vermeld worden dat Glen maar de helft van de tijd aan de blauwe zijde van het veld speelde en Klouter zijn charmes, kloeke snuit en boercapaciteiten vooral inzette om de dames langs de lijn te imponeren. Toen Glen eenmaal begon te schoppen, was de rate al zo laag dat zelfs de God van de Ovale Bal daar niet veel mer aan kon doen. Nou, met die grote voeten van Fouter mag die score best wel wat groter.
Veel blije gezichten in het team na afloop, waarbij Tim H. het maar telkens heeft over zijn vallende ster (wat voor ziekte is dat dan en wil ik dat eigenlijk wel weten?), Toos te dronken bleek om zijn spullen te vinden (maar wel de weg naar het rugbyveld wist te vinden), Paco zich afvroeg of er treinen naar Maastricht gaan en Pim het wel welletjes vond na zijn festival zonder slaap, maar met afterparty (wist hij veel dat er geen silent disco was).
Een genoegzame middag in Boxtel, maar na een eventueel kampioenschap zal er hard gewerkt moeten worden om de derde klasse te betreden. De talenten in het veld worden met dit soort wedstrijden onvoldoende uitgedaagd om het uiterste eruit te halen. Op vrije zondagen een oefenpot tegen een derde klasse team (of meerdere) zou dit kunnen bevorderen, waarbij ook ervaring voor het lopende seizoen kan worden opgedaan.
Met dank aan de makers van Expeditie Robinson die voor een vrije avond zorgen, de zonnegod en Nederlandse afdeling van de OMG voor filatelisten.