Door: Jan van Spaandonk
De zieltogende Derde Klasse of
Alweer tegen Team Ton (Door JvB)
De zieltogende derde klasse of alweer thuis tegen Team Ton
Het blijft kwakkelen voor een aantal teams in de derde klasse: deze week kwamen de veterinairen met een man te weinig aan. Hoewel je de vraag kunt stellen of 14 man een man te weinig is of eigenlijk veel te weinig, maar goed. En dus wierp onze bloedeigen motormuis/teammanager Ton zich alweer op om de tegenstander te helpen. Eerder deed hij dat al bij Bemmel en Oysters/Ducks 3:1 (wat volgens mij staat voor de verhouding cola en whiskey in de mix): weer een wedstrijd tegen Team Ton dus. Het werd de dag van de scherpe schouder van Spaak, ijzige kou, baarden die vast (b)lijken te zitten, stichtelijke woorden van de ref en 10 push ups als je de binnenste man/nummer 10 niet verdedigt.
Na een aanvankelijk wat rommelige periode werd de score geopend door de snelste man van het veld (deze wedstrijd eens toeschouwend vanuit de nummer 15 positie), waarna de bulldozers aan het werk mochten. De ergste bulldozer is toch zeker ons Luukske, die je met een brede smile op zijn gezicht op je derrière plaatst en je zelfs op komt zoeken als je voor zijn eerste handoff liever opzij stapt. Al handtekeningen uitdelend denderde hij meermaals over het veld om vervolgens te zeggen dat hij 'zo moe' was en dan de volgende run hetzelfde te doen. Onbaatzuchtig speelde hij de bal naar eeniedere Piet (zwarte Piet, roetveegPiet,springPiet, renPiet, Piet(er), etc.) die het kon bijbenen. Het kan ook zijn dat hij zich zijn try en bijbehorende zumba in Groningen niet meer wist te herinneren en bang was om in de barre koude een rondje rond het veld te mogen lopen.
Het was ook de dag van de rentree van miniReinders en die deed ook een klein bulldozertje tegen zijn opposite winger.
Het ging van zilveren bal naar zilveren bal en van gouden ballen naar groen: de developers waren on fire en de eindstand bewees dat ook wel. Geen enkel punt tegen, waar er vorige week nog 1 penalty moest worden toegestaan met 3 schrale puntjes tot gevolg. Een cleansheet, een warme douche en een mooie toespraak van de (tijdelijk blessa, maar altijd aanwezig) captain. Wat wil je nog meer?
Met een eervolle vermelding voor 'onze' Peer, die een oude traditie (de bierpot) in ere wist te herstellen en een andere oude traditie (zumba) wist te ontlopen ondanks zijn eerste try vorige week. Andere eervolle vermelding voor de Timon of the Match aka the hotstepper, die de verdedigers vaker op het verkeerde been zette dan onze eigen bulldozers hen op hun kontje legden. Welbeschouwd een mooie zondagmiddag, die er na de mooie strijd die er door de teams op super saturday, toch mocht zijn. Enerzijds jammer dat er maar 1 wedstrijd is, anderzijds top om al die jeugdteams op zaterdag een mooie afsluiter van het vlaggenschip te kunnen geven met bijbehorende drommen toeschouwers.
Nu op naar de laatste wedstrijden van dit jaar. Nog even vlammen en dan in alle rust de puntjes op de spreekwoordelijke i zetten voor het nieuwe (rugby)jaar.