Door: Jan van Spaandonk
Oysters II - Vets Beauty & The Brains
Verslag van Joris van Boekel
Na een lange winterstop, tussentijds uitvallende wedstrijden, weinig trainingen, een jammerlijk verloren wedstrijd tegen de Wageningse berg en andere ongemakken bleek de wonderschone Oisterwijkse weide op zondag de 19e weer eens bespeelbaar.
Het zou een super super sunday worden waarop van oldies tot vlaggenschip Oysters zouden aantreden tegen diverse tegenstanders. Helaas bleken de als vervangers aangezochte spelers van het daarvoor afgehaakte oldiesteam uit Verweggistan de weg naar de schone weide niet te willen aanvaarden en beperkten de oldies zich tot een training. Waarschijnlijk had men op de tamtam vernomen dat ene Luc Zweerts mee zou doen.
De wonderboys van 2 en de spelers van vlaggenschip hadden echter wel tegenstanders; waar Ut Irste tegen de nummer 1 oftewel Dun Irste zou aantreden, zouden de wonderboys tegen de mindere goden uit Valkenswaard mogen starten (maar dat is logisch nu Oesters 2 op eenzame hoogten staat in het godenrijk). Goed om te weten is dat lang geleden de naam van hett pittoreske dorpje Valkenswaard (dat volgens mij bestaat uit een plein met kroegen) Verckensweerde was alwaar je het woord Varken uit zou kunnen distilleren. Overigens zonder hiermee ook maar iets te willen impliceren in de richting van onze zeer gewaardeerde opponent op deze dag. Tijdens carnaval schijnt het dorp trouwens Striepersgat te heten waar dus weer het woord stripper uit te herleiden is. Ook dat weer zonder enige suggestieve opmerking te willen plaatsen, maar ik vermoed dat er niet met gordijnen over straat wordt gegaan en dishabiliofobie niet vaak als diagnose wordt gesteld door de plaatselijke huisarts en dat het carnaval aldaar niet geschikt zal zijn voor mensen met een gymnofobische aandoening, maar dat zouden geruchten kunnen zijn.
Er waren ten opzichte van de vorige wedstrijd tegen Vets veel wijzigingen: Rene de international was skiën, Rene de blauwe (of is het flauwe) flits was er wel bij, Wouter was niet gestruikeld, Stijn ToTheLoo aka Rudolph aka The Fixer hoefde niet op wing te starten (maar dan ook helemaal niet... zodat hij zijn vochtinname de evening be4 op peil kon brengen), Mitchell was na zijn eerste wedstrijd in blauw-blauw MIA, Jip "This is Sparta" die op het gras van Valkenswaard zijn allereerste rugbywedstrijd ooit speelde is een niet meer weg te denken deel van het meubilair geworden, Joep het jonge hertje had de smaak zozeer te pakken gekregen dat hij was gevraagd de wijze lessen die hij bij de wonderboys had opgedaan over te brengen bij vlaggenschip Oysters, geen van de Avoird broers kon of wilde komen spelen (flauwe smoesjes, zoals werken en hersenschuddingen), Lomu stond deze keer bij Vets op de wing en was net als de centers wat zwaarder dan al onze forwards, Kees van Vets was geblesseerd, wij hadden onze eigen King Kees op 8 en MC Jack heeft een heel bijzondere manier om zijn stropdas te strikken ontwikkeld. Een niet onbelangrijk verschil met de vorige wedstrijd is dat uw eigen Owen Farrell van de Oysters aka uw favoriete nummer 10 aka de man van de hattrick op 12 speelde naast de Matteo of the Match, een soort George Ford van de Lage Landen met de inventiviteit van een ingenieur en de handen van Hans Klok, hoewel ik niet durf te beweren dat zijn handen overal zijn geweest waar die van Hans zijn geweest....
Er waren ook veel dingen hetzelfde gebleven: de vele hoge tackles van Vets, een last minute afmelding, een internationaal opererende speler (Mels/z gaat ten-a-side in Bangkok spelen in zijn twee maten te kleine Speedo), zette Spaak zijn benige lijf weer vanaf het begin in voor de strijd en net zoals de uitwedstrijd werd de score geopend door de wonderboys en miste de man met de grote voeten, immense boeren en dito scheten de conversie (of was dat de tweede?) Die eerste try was het gevolg van een briljant uitgespeelde en in het kader van dit veelvuldig gelezen 'clubblad' niet nader te specificeren move right off the training pitch geïniteerd door niemand minder dan Matteo of the Match en uiteraard Owen Farrel: Glen the Megaman maakte het af en belandde achter de trylijn om de eerste 5 punten op het scorebord te laten plaatsen door onze plaatselijke technicus.
Nadat Vets weer had afgetrapt, was het de beurt aan de volgende wonderboy om na een paar sterke staaltjes handling, raffinement, hoge snelheid en ultieme beukkracht de bal achter de prachtig gezette trylijn te plaatsen (ode aan de terreinman). De tryscorer heeft verzocht zijn naam niet in openbare stukken te plaatsen vanwege de verwachte repercussies vanuit Valkenswaard en omstreken, zodat we hem maar gewoon wonderboy X noemen. Wonderboy X heeft een opmerkelijke geschiedenis, maar ook dat dossier dient in het kader van dit verslag gesloten te blijven. Een in drievoud ingediend verzoek, te richten aan de Voorzitter van dezen club, zou daarin verandering kunnen brengen vermits een afdoende redengevend betoog daartoe strekkende daarin vervat zou zijn.
Terug naar de wedstrijd, want daarom leest men dit verslag immers en niet voor de onzin, prietpraat en moeilijk verteerbare woorden. Net als de vorige keer lieten de Valkenwaarders die try niet op zich zitten en zetten ze hun eigenste Jonah in, die net te laat werd gestopt (overigens wel weer door Owen waar meerdere wonderboys zich al in hem hadden verslikt) en een offload wist te geven aan een onbekende stripper uit Valkenswaard, die meteen met zijn zumba begon.
Nog voor de rust zorgde Jip, was hij het echt of was het een illusie, dat er 19-5 op het scorebord kwam, zodat zonder al teveel zorgen de tweede helft kon worden aangevangen. In deze tweede helft volgde een koprol en wat imitatie Valkenswaards van El Capitano Tommy, die dacht dat hij aan het turnen was met een strippend varken op het onderdeel vloer, vele tries, wat wissels, een knieval van onze Kees Fancypants aka King Kees en een bloedstollende finale (vooral voor onze eigen Bennie, waarbij watjes, niet zijnde een paar Vets, voor de hulp bij de stolling moesten zorgen), dus lees vooral ook het tweede deel van dit verslag.
De tweede helft mochten de wonderboys aftrappen en werd de helft van de Valkenswaardse RC eigenlijk nauwelijks meer verlaten op verzoek van de terreinchef. De druk werd telkens verhoogd en uiteindelijk nam Owen de scrumhalf positie over nadat George Ford na een ontegenzeggelijk knappe pass van Owen de ruck had opgezet. Owen passte over een afstand van minstens 25 tot 30 meter op de spot waar G(len) stond en die passte op Mighty Mels/z aka M&M, die zich tussen de handtassen had begeven en na het ontvangen van de pass (of beter gezegd: het ovaal) dwars door drie Magic Mikes richting trylijn paradeerde. Ook Wout liet zich -als nakomeling van Graaf Ferdinand von Zeppelin- niet onbetuigd na een pass van Glen en ook hij denderde als de spreekwoordelijke bestuurbare ballon over de trylijn.
Omdat Glen zijn assists procentueel niet boven zijn scoringspercentage wilde laten komen dook hij ook nogmaals over de trylijn (maar wellicht was dat de laatste try van de eerste helft en antwoord ik Glen waar ik Jip heb gezegd en Jip waar ik Glen heb gezegd bij de eerste vraag, beste Kees Driehuis, maar niet waar het de assists betreft). Diezelfde Jip kreeg nadat Bloedwissel Bennie nog even werd waargenomen door Owen via die laatste en zijn hulpje Blauwe Flits de bal wonderschoon in zijn handen en ging met mach 5 over de trylijn; onhoudbaar voor de gasten (wordt dat echt zo vaak gezegd voor de wedstrijd?). Daarna gebeurde er niets meer wat het vermelden waard is in dit verslag of gewoonweg omdat het vergeten is of moet worden.
Nu zei ik dat Vets niet meer van de eigen helft was gekomen, maar gezien de eindstand 52-24 moet er ergens een omissie in dit verhaal zitten (wat onaannemelijk is,omdat de verslagen toch altijd volledig waarheidsgetrouw zijn). Het zou kunnen zijn dat na de wissel van Tiny Tim voor Wouter, Rene Blauwe schicht voor Spaak en Bloedwissel Bennie voor Owen de eerste eigen tries in rugby (of de tweede) werden genoteerd, dat de Vets de ultieme kickingmachine vanaf eigen helft alles door de palen lieten kicken of dat er wellicht toch een onverlaat ter zijde van Striepersgatmannen per ongeluk over de trylijn heen viel. Wellicht was dat Ronnie de Reus met zijn imposante baard (ja, ja Jan, daar kun je een voorbeeld aan nemen), die in Valkenswaard Stijn ook al eens ondoordacht trachtte te stoppen? Het is volstrekt oninteressant in een stuk proza over moed, kameraadschap en eer en waarschijnlijk slaat eenieder dergelijke delen van het verhaal toch over, dus is er ook geen energie gestoken in het terughalen van dit deel van de herinneringen over de wedstrijd (en reageerde er op de app ook overigens niemand op vanwege de ontwikkelingen die avond). Voor de goede orde merk ik op dat ik in ieder geval niets heb gezien van tries en er waarschijnlijk een technische fout is opgetreden bij de NRB toen het wedstrijdformulier moest worden ingevuld.
Het einde van de wedstrijd bestond overigens wel in een weddenschap: degene die de bal te pakken zou krijgen bij het nemen van de laatste conversie zou rijkelijk beloond worden. Het beloofde bier hoefde niet te worden verdeeld hoewel kwade tongen beweren dat Tim running up that Hill-man de weddenschap desondanks zou hebben gewonnen, netjes aan tafel bleef zitten totdat hem permissie werd verleend om op te staan en dat Stijn er een liedje op zong in zijn oogstrelende outfit.
Hoe de ballen van de moeder van Jimbo smaakten, heb ik helaas moeten missen. Ik zag nog wel dat de broer Konijn van onze afwezige (ook MIA?) sergeant majoor generaal te land ter zee en in de lucht zich de hamburgers alvast goed liet smaken en zo het bulken in zijn rustperiode wel heel serieus nam.
Op deze dag wonnen ook Dukes3 van de wilde rovers, de spinnenmannen van Wageningen (we zijn gewaarschuwd!) en de Utrechtse Stucadoors van Eindhoven,wat een huzarenstukje moet dat zijn geweest.
Ook deze overwinning zou nog lange tijd in de geschriften van de club nagalmen en de wonderboys zouden voor eeuwig de clubroem over zich krijgen! Dit mag de parels in de Oesterschelp niet weerhouden om de komende 2 weken de voorbereiding op de spinnenmannen uit Tilburg onvoldoende serieus te nemen, want dat wordt de volgende horde die genomen moet en zal worden. De overwinningen op de Maraboes en Dukes en de close call tegen Wageningen smaken naar een nieuwe stunt.
Alle foto's op DEZE link