Door: Jan van Spaandonk
Colts grijpen de titel
Thuiswedstrijd tegen Delft formaliteit
Zaterdag 12 mei 2018 zou een bijzondere dag worden; zowel de cubs als de colts konden in hun competitie kampioen worden; de cubs mochten aantreden ten AAC en de colts tegen Delft.
Bezien vanuit de colts was het een bijzonder seizoen geweest dat een waardige afsluiter rechtvaardigde. Aan het begin van het seizoen waren er 30 jongens (in 3 leeftijdscategorieen) die speelgerechtigd waren bij de colts; een mooie groep om mee te gaan trainen en dus ook een heel eigen coltsteam. Voor mij mijn eerste ervaring met het trainen van de oudste jeugd na jaren jongere jeugd- en een jaar seniorentrainer te zijn geweest. Samen met Ton en Mark zouden we dit gaan oppakken, waarbij Jan als manager zou zorgen dat alles zou draaien.
De aftrap werd voorafgaand aan dit seizoen gegeven op Klein Oisterwijk, alwaar we gastvrij door Ernst Jonkers werden ontvangen en een eigen zaal tot onze beschikking kregen. De bedoeling was om de puberende pluisharigen zichzelf voor te laten stellen aan ons, aan elkaar en om onszelf als trainers aan de spelers voor te stellen. Al snel bleek dat er een grote brok ambitie tegenover ons zat en al vrij snel viel het woord "kampioen van de plate". Voor sommigen misschien wat vroeg, maar voor degene die het woord uitsprak een terechte ambitie en (terechte) inschatting van het vermogen dat er in die zaal aanwezig was. We wisten toen al dat we in de bowl competitie zouden worden ingedeeld en om de platefinale te kunnen halen zou dus eerst een promotie nodig zijn.
In de eerste fase van de competitie werd met winst tegen RCC Bekaro gestart (12-37) en de week erop was REL/RCT het haasje (90-0). Uit in Den Haag werd aldaar van hun tweede gewonnen (14-74) en de week erop werd Tovaal verschalkt (52-14). Op zaterdag 14 oktober 2017 werd echter nipt verloren van RCE (22-15) en werden de groeiende ambities om naar de plate te promoveren en daarin een kampioenschap te behalen veel lastiger. Twee weken daarna stond de uitwedstrijd tegen Delft op het programma; die werd gewonnen (26-12) en op de 11e van de 11e werd uit gewonnen van Bokkenrijders (7-15). Met slechts 1 verliespartij, maar met de onduidelijkheid of de promotie naar de plate nog haalbaar was, gingen de colts de winter in. Overigens zeker niet om hun winterslaapje te doen, want er werd doorgetraind voor zover de velden dat toelieten, een sportzaal geregeld kon worden of de gym virtual reality dames en heren de spelers wilden helpen met hun bodystrenght.
Uiteindelijk kwam het verlossende woord: de colts waren ingedeeld in de tweede fase voor de plate poule A en weer zouden Bokkenrijders en RCE hun tegenstanders gaan worden. Daarnaast waren er natuurlijk nog meer teams ingedeeld en op 13 januari 2018 stond de eerste thuiswedstrijd in deze tweede fase op het programma. Hoogste tijd voor een teambijeenkomst waarbij met het team werd gesproken over de ambities en vanuit het team werd bevestigd dat een finaleplaats echt de wens was.
Tegen URC werd nipt gewonnen (36-33). De week erop werd (ondanks de skivakantie van een groot aantal spelers) gewonnen van blue colts (17-53) die in de eerste helft een aantal spelers van hun cupteam hadden opgesteld wat voor een heerlijke eerste helft had gezorgd. De week erna moest wederom naar Roermond worden afgereisd om de Bokkenrijders te treffen. Dat resulteerde in een spannende, harde, maar mooie wedstrijd die door Oysters werd gewonnen (12-28). In deze wedstrijd lieten deze colts zien wat ze waard waren en hoe zeer ze voor hun team en elkaar wilden knokken. Pas weer in maart was de revanche voor het eerste deel waarbij de colts averij hadden opgelopen in Eindhoven. In Oisterwijk eindige het na een zinderende wedstrijd in het voordeel van Oysters (38-14) en groeide het vertrouwen dat die finale er daadwerkelijk aan zat te komen. Twee weken later de return in Eindhoven met wederom winst (24-43). Vervolgens kwam Oemoemenoe op bezoek; onbekend en op het eerste gezicht met een behoorlijk zwaar pack, maar niet opgewassen tegen deze colts (60-7). De return in Middelburg zag er soortgelijk uit (10-61).
De daaropvolgende wedstrijd was op 14 april 2018 en daarin moest URC verslagen worden en daarvoor togen de Oysters richting Utrecht, na wat zoekwerk voor de juiste afslag en een (daardoor) korte warming up begon de wedstrijd. Hoewel het zeker niet voor niets werd verkregen, eindigde ook deze wedstrijd met winst voor Oysters (7-28). Vervolgens was er geen tegenstander meer te krijgen: Bokkenrijders belden af en Blue Colts zelfs pas anderhalf uur voor de wedstrijd. Hoewel de colts al hadden laten zien deze tegenstanders te kunnen verslaan, was het wel jammer voor deze twee thuiswedstrijden, het wedstrijdritme van de spelers en ook de wens van deze spelers om te kunnen spelen. Ondanks deze tegenslag bleven de jongens trainen en werd uitgezien naar de tegenstander voor de finale. Uiteindelijk bleek dat uit de andere plate poule een oude bekende; Delft.
Op 12 mei 2018 kwamen alle spelers om 12.00 uur, althans exclusief de notoire boetepotvullers, bij elkaar om de door de staff aangeboden lunch te nuttigen en zich in alle rust op de finalewedstrijd voor te bereiden. Hoewel van Delft al was gewonnen, is het pas over als de dikke dame zingt en na weken van wedstrijdloze weken annex geheelonthouding was het fijn weer eens te kunnen spelen.
Helaas kon Delft maar met 12 man komen, maar dat waren wel de zwaargewichten en gelukkig kwamen ze ook; dat is wel zo sportief. Met de spelers werd besloten om een paar spelers uit te lenen om ervoor te zorgen dat er met een volledig team gespeeld kon worden. Een echte wedstrijd werd het eigenlijk nooit en naarmate de frisse finishers bij Oysters vanaf de bank in het veld kwamen, werd het een complete slachting: 87-5, hoewel het Oystersbord 92-5 aangaf. De geweldig sluitende ref Jacobi telde maar liefst 13 tries en 11 conversies van Oysters en na het fluitsignaal was het tijd voor kampioensshirts, mooie (maar enigszins gemankeerde) woorden, een zilveren schaal en heel, heel veel feest.
Deze winst vormt de bekroning op een prachtig seizoen. Ook zonder deze finale of de winst daarin was het seizoen geslaagd geweest; als spelers hebben jullie laten zien wat het betekent om rugbyer te zijn, wat jullie in jezelf en in je team willen investeren. Jullie hebben ons als staff laten zien wat een prachtige leeftijdscategorie jullie je in bevinden en hoe leuk het kan zijn om jullie training te mogen geven. Als jullie de lol en de discipline die jullie hebben laten zien weten vast te houden, dan blijven we elkaar de komende jaren nog veel zien. Voor sommigen omdat ik ze volgend jaar hopelijk weer training mag geven (gesteld dat je je aanmeldt voor de handtassenbrigade), voor anderen omdat ik naast ze mag spelen het volgend seizoen en voor een aantal die ik vanaf de zijlijn mag bewonderen als ze hun magic op het veld tentoon spreiden.
Misschien had de titel van dit eindeloze geneuzel moeten zijn: hoe jongetjes met pluishaartjes mannen werden.... respect mannen!
ALLE VAKKUNDIGE FOTO'S OP DEZE LINK