Oysters nieuws detail

20-09-2021
Door: Jan van Spaandonk

Opening van het Seizoen

Een zonnig verslag van een oude bekende

Game time!

Eindelijk was het dan zo ver: de eerste competitiewedstrijden van het nieuwe seizoen. Dat is normaliter altijd al een bijzonder moment na weken van preseason trainingen, maar dit seizoen zeker nog eens te meer. Nu waren het immers maanden, jaren en in de eigen beleving van sommigen zelfs eeuwen van preseason trainingen alvorens er weer een wedstrijd was. Het is wellicht ook de zo gewenste weg naar het nieuwe normaal, omdat "we" er allemaal schoon genoeg van (schijnen te) hebben om niet met zwetende heren op een kluitje bij elkaar te staan. Dit geschrift moest dan ook een hommage aan rugby, gras en al dat schoons worden. Het eerst dat the morning after echter in me opkwam, was evenwel: pijn en dat was niet ingegeven voor het resultaat van dit weekend. Pijn als je je probeert om te draaien in bed, als je weer voor de eerste keer na uren rust op een voet/enkel probeert te steunen, sokken over een gehavende voet en enkel (idem met schoenen), scheren met een aangezichtswond, de blauwe plekken die plots beginnen te verschijnen, de trap af, etc. Ochtendstijfheid krijgt zo plots een geheel andere betekenis. Omdat ik mijn vingers op zondagen van tape voorzie, kan er (gelukkig?) nog steeds een verslag komen. En wellicht ben ik ook wel gewoon die enige die van dit soort pijntjes last heeft, maar het stokje doorgeven voor een verslag is in het verleden niet de beste methode gebleken.

Los van een enkele vriendschappelijke wedstrijd waar met name Kemal (veel) nieuwe vrienden maakte, was het lang geleden dat iedereen op wedstrijdniveau had moeten acteren. Het was een paar weken geleden ook een goede vrijdag voor team 1 geweest om vriendschappelijk te spelen. Goede vrijdagavond valt wel altijd na witte (trappist) donderdag hetgeen invloed kan hebben op een mens; Oysters zijn geen heiligen.

Vorige week wist Oysters 1 nog de winst te behalen, maar dat lukte dit weekend niet nogmaals. In de avonduren van zaterdag moesten ze uiteindelijk hun meerdere erkennen in Eemland dat telkens weer langszij kwam en uiteindelijk in een steeds donker wordend Amersfoort de winst pakte. Geen slechte wedstrijd, maar ook geen goede uitslag. Anderzijds is het seizoen nog lang genoeg om mooie dingen te laten zien.

De jeugd deed het dit weekend weer goed tot geweldig en de junioren lieten en passant nog maar eens zien hoe je ook de verslaglegging van de wedstrijd kunt doen. Niet in een ouderwetsig verslag als dit dat niemand leest (het is ook niet in het Engelands hetgeen langzaamaan de norm wordt), maar door een montage van korte filmpjes die je als kijker zelfs in de kleedkamer meenemen. Mooi te zien hoe gezelligheid en sportief resultaat samengaan. Ik hoop dat de ALV voor het plan zal stemmen om ieder team iedere week een filmverslag te laten maken en het clubblaadje voortaan te bekijken zal zijn op Youtube.

Ook ik werd gefêteerd op een filmverslag, want Boekelson moest met de tweede supermacht mee en ik met de derde (samen met captain Steven). Omdat beide teams meteen met een uitwedstrijd begonnen was er geen tijd om te kijken naar het eigen kroost (dat gold voor de teammanager van 2 overigens ook), maar met filmbeelden is dat oplosbaar.

Het tweede wist onder het toeziend oog van Johnny "Hold me now" en "What's another year" ruim te winnen van de Olifanten (7-383) en het derde bleef net steken in het Bredase gras vanwege een ondertal op en naast het veld; waar de Bredanaren ieder kwartier wat vers vlees en extra kilo's inbrachten, moest team 3 het doen met 15 man en 1,5 reserve. Door 3 blessures werd de wedstrijd uiteindelijk afgesloten met 14 spelers en een nipt verlies van 26-22 (vanwege 2 jammerlijk gemiste 2 conversies en wat dito scoringskansen). Zelfs de inzet van de eigen coach Johan, die sokken (a pair of socks) en een broek (a pair of shorts) moest lenen om zijn eerst competitiewedstrijd in jaren te spelen, mocht niet baten. Het vierde -dat samen met de tegenstander van het derde recent nog op illegale wijze de OetelkieleCup wist binnen de slepen- nam onder de bezielende leiding van Rudolph de punten mee uit Uden. By the way ze willen de trofee wel terug in Breda.

Lof voor de front five die de volle 80 minuten moest blijven standhouden tegen een veel zwaarder pack van Breda dat ook nog eens kon wisselen. Lof ook voor de twee nieuwelingen die hun eerste wedstrijd speelden en onze coach die zijn eigen lijf op het spel zette door (noodgedwongen, maar toch) in het laatste kwartier als flanker speelde. Ook alle lof voor Breda 3 die in de tweede helft de partij naar zich toe wist te trekken.

Op naar volgende week!

MEER FOTO'S VAN DE SENIORENWEDSTRIJDEN KLINK OP DEZE LINK

Top Nieuws

Nieuwsoverzicht