Oysters nieuws detail

22-01-2018
Door: Jan van Spaandonk

Brabaren-nieuws

Joris van Boekel

Nadat de schrijver dezes de colts van het geweldige blauw-blauwe clubje als tot grote hoogten had gestuwd op zaterdag was de oproep gekomen om deze magie ook naar het Limburgse land te brengen. De Brabaren hadden namelijk vernomen dat tezamen met de molenaar uit het midden des lands een knappe overwinning was behaald op de blauw-witten die aldaar resideren. De bak met geld voor de zondagmiddag die daarvoor werd geboden vermengd met de ervolle vermelding die mij ten deel zou vallen, waren natuurlijk een onstuitbaar verlangen opwekkende gedachte en aldus werd de zondag richting het wonderschone Remunj getogen.

Daar aangekomen bleek dat er niets van waar was; ik werd niet gewaardeerd als mens of geselecteerd op basis van mijn daden. Het was een digitale prospectus zonder AFM toezicht vol met alternatieve feiten. De waarheid bleek te zijn dat er onvoldoende spelers waren door ziekte, nepziektes, laattijdig verzonnen dingen die beter zouden moeten zijn dan je lijf en leden ter beschikking stellen van de wetenschap, etc. etc. Daar kwam nog bij dat er in Den Bosch niet enkel carnaval werd gevierd, maar ook dat Dukes 1 eindelijk dit seizoen een wedstrijd had weten te winnen, hetgeen gevierd moest worden.

Douwe Bob had alle bejaardenhuizen in Brabant gebeld en wist uiteindelijk drie kreupelen, twee mannen met rugpijn, vijf snotterende zieken, 1 vent met twee halve benen en 1 met slechts 1 been alsnog te verleiden om op het veld te komen staan. Alles bij elkaar werd tot 16 gekomen net voor KO. Ook kwamen de shirts op tijd aan nadat deze een tourtje langs alle Limburgse afslagen hadden gemaakt met dank aan de immer noest sturende Jim.

Gelukkig ging alles in een gemoedelijke sfeer zonder enige druk, want de wedstrijd hoefde enkel gewonnen te worden om de 3e plaats in de competitie te behouden en wisselen dat kon doorlopend, zij het enkel van onderbroek.

Net voor de start van de wedstrijd en na het legen van de blaas werden de 15 posities op het veld ingedeeld door onze oppermeister Stephan Kan und Gieser. Tot mijn verbazing werd ik in de lijn vergezeld door een rendier en een judoka op center, een hoestende en snotterende Gandalf en Jules Verne op wing en een ondefinieerbaar heerschap met nummer 0 (of was het een o) op zijn rug op full back: het beloofde een mooie middag te worden. Nu bleek tijdens de wedstrijd die judoka enorm te kunnen tackelen en verrekkes laag ook nog eens, zodat de twijfel werd weggenomen. Het rendier Rudolph bleek ook te kunnen draven en soms zelfs de bal vast te kunnen houden. De man met 0 op zijn shirt zette de eerste drie punten van de wedstrijd op het niet aanwezige scorebord en deed zijn rugnummer gelukkig geen eer aan. De wingers bleken geen wingerds en hun taak uiterst actief op te pakken. De driekwartlijn was dan ook on fire deze middag.

Natuurlijk daarbij geholpen door de doorgaans op andere gelegenheden, zoals bij samenkomsten van 'normale' mensen waarbij gesproken moet worden of met mes en vork wordt gegeten, tamelijk nutteloze forwards. Op een drassig Roermonds veld bleken ze echter goed van pas te komen om de dikkerds ter andere zijde tegen te houden in de volstrekt ridicule situatie die de kenners aanduiden met het woord scrum alwaar 16 voluptueuze (dik mag in het hedendaags spraakgebruik immers niet meer worden gebruikt) kerels tegen elkaar aanduwen en 1 klein ventje die in de selectie voor de voloptueuzen en de selectie voor de slimmeriken in de driekwartlijn (niet snel genoeg, niet knap genoeg, vul maar aan) af is gevallen, de bal tussen die voloptueuze korte beentjes werpt waarna die bal achter de ene set van 8 potige vleeshompen uit dient te komen.

Terzijde bleek dit kleintje niet voor een kleintje vervaard en werd hij nog diezelfde middag mijn beste kleine vriend, die al tackelend en passend de wedstrijd van nut was. Helaas paste hij niet in mijn sporttas en kon ik hem niet mee naar huis nemen om hem volgende week in Oisterwijk weer los te kunnen laten. Al die scrums werden met overmacht gewonnen, dus kennelijk werd er iets goed gedaan. Met Ad die zijn 1.035e wedstrijd speelde en nu voor de grap eens op prop stond, was er ook wel een miljoen jaar rugby-ervaring aanwezig. En dan vernoem ik monsieur Moustache nog niet eens die al rugby speelde voordat de Engelsen het hadden uitgevonden. Maar even terug naar die enorm belangrijke wedstrijd van deze middag. Dat winnen van de scrums betekende overigens niet dat die acht zich al schouderklopjes gevend aan het spel onttrokken: in volle vaart (hetgeen relatief is met die kleine beentjes en voloptueuze lijfjes) werd support geboden. En soms ook lichamelijk en niet enkel roepend: "Rudolph wat ben je toch sloom" als hij weer eens werd bijgehaald door een rijdende bok. Ik kan enkel zeggen dat ik weet dat hij dit niet expres doet, althans ....

Op sommige momenten bleken die forwards het zelfs leuk te vinden om elkaar te katapulteren. Ze nemen dan de minst zware van het stel (dat wil zeggen <120 kg) en gooien die met tweeën in de lucht waarna Monsieur Moustache de bal in de genderneutrale handen werpt. Dat ging bij de Brabra’s op sublieme wijze. De bokkenmannen wilden dat ook doen, maar begrepen het verschijnsel mijn en dijn net even wat anders waarna Douwe Bob er meermaals met de buit (lees: de bal) vandoor ging. Hij deed dat een enkele keer zelfs zonder knock on te maken, hetgeen de spelvreugd wel verhoogde. Overigens is de politie van Roermond naar hem op zoek vanwege het stelen van de line out. Ik kreeg zojuist telefoon dat er daadwerkelijk aangifte is gedaan en in de slachtofferverklaring zal worden uiteengezet wat dit met de gebroken Limburgse harten heeft gedaan. Tryscorer van de dag was Nicolaas von Blommenstein die met 15 tries dacht een all time record te hebben. Helaas kreeg hij aftrek voor de 12 keer dat hij de bal voortijdig uit zijn handen liet vallen. Wel wist Jasper aka de man met de 0 op zijn shirt de punten binnen te schoppen.

Daarnaast was Eric met 2 tries in krap 20 minuten recordhouder (hij zegt overigens in 10 minuten, maar kloklezen heeft hij nooit gekunnu), omdat dit 8 tries in 80 minuten zou zijn als het geëxtrapoleerd wordt oftewel 128 tries in 1 seizoen. Dit is echt onvolprezen en nog nooit eerder vertoond. Het gerucht gaat ook dat Eric von Rimmenstein hiervoor geëerd zal gaan worden door de DRB ware het niet dat de Nederlandse club onwillig bleken te zijn mee te betalen. Ik heb vernomen dat dit komt omdat Eric met al die clubs al op tour is geweest en er nog steeds parafernalia zouden missen.

Een eervolle vermelding voor alle 16 die op het veld stonden, de twee blowende supporters langs de kant, Tim running up that Hill Mans voor de eerste wedstrijd in 17 jaar, Jan die als captain gewoon de kicks opnieuw liet nemen als ze niet over de 10 kwamen en daarmee zorgde voor een (h)eerlijke strijd, de drie fly halfs die ik tegenover me mocht begroeten en de goed fluitende ref Louike de Vos.

Net zoals de schrijver dezes met alternatieve feiten werd gelokt naar een prachtig zonnig veld met enkel leuke mensen is dit artikel doordrenkt met diezelfde waarheden. Geloof er gewoon niks van, neem alles met een korrel zout (of beter een hele zak) want misschien bestaat er wel geen rugbyclub in Roermond, zijn de Brabarians een illusie, is Eric wel gewoon een oude man met kapotte knieën en was de wedstrijd niks anders dan een luchtspiegeling en een reden om nog een richting het outlet center te gaan om een lekker warme plaid en een sprookjesboek te halen voor bij de open haard.

We zullen het zien als de Brabarians hun tour voortzetten in Oysterwijk tegen de Udense mannen met de tentakels.

PS de eindstand (niet geheel onbelangrijk) was 42 punten voor Brabarians, verdeeld over 6 tries, 3 conversies en 2 penalties tegenover 27 punten voor de Limburgse delegatie verdeeld over 5 tries en 1 conversie.

Top Nieuws

Nieuwsoverzicht