Door: Jan van Spaandonk
Vrijwilliger Hein van der Loo overleden
Rugby altijd mooi gevonden
.jpg)
In memoriam Hein van der Loo
Vrijwilliger, clubmens, vriend
Met grote droefenis delen wij het verdrietige nieuws dat vanochtend Hein van der Loo is overleden op slechts 60-jarige leeftijd.
Hein voelde zich al een tijdje niet fit en liet zich onderzoeken in het ziekenhuis. Wat begon als een zoektocht naar antwoorden, eindigde plotseling in een rauwe en pijnlijke werkelijkheid: uitgezaaide longkanker, met nauwelijks uitzicht op herstel. De boodschap kwam keihard binnen bij Hein, zijn grote liefde Marlies, hun kinderen Jan en Liz, en ook bij ons – zijn rugbyfamilie.
Slechts een paar maanden geleden gaven Hein en Marlies elkaar opnieuw het jawoord. Terwijl de inkt van de trouwakte nog niet eens droog was, werd hun gezamenlijke toekomst ruw doorkruist. Wat een tijd van hernieuwde liefde en hoop had moeten zijn, werd onverwachts overschaduwd door afscheid nemen.
Hein kwam zo’n 25 jaar geleden voor het eerst in aanraking met de Oysters, toen zoon Jan bedacht dat rugby misschien wel iets voor hem was. Als vader stond Hein hem vol trots bij. Hoewel het in het gezin vooral draaide om motoren, vrachtwagens en alles wat rijdt, wist ook de ovale bal een plekje in hun harten te veroveren.
Toen Jan later zijn hart terug verpandde aan de motorsport, bleven Hein en Marlies toch met regelmaat de wedstrijden en evenementen bij de Oysters bezoeken. Eerst als supporters, daarna als vaste gezichten binnen onze club. Hein bouwde een sterke band op met de rugbysport en met ons, de Oysters. Hij genoot van het spel, van de mensen, van de sfeer.
Zijn betrokkenheid werd nog groter toen dochter Liz – op aandringen van haar vader – zich aansloot bij het bar- en keukenteam. Niet veel later stonden ook Marlies en Hein zelf achter de bar, als enthousiaste vrijwilligers die vooral ook warmte en gezelligheid meebrachten.
Het leven leek hen opnieuw toe te lachen. Jan en Liz op hun eigen benen, Hein en Marlies die samen vooruitkeken. En toen… was daar die schok. Die onomkeerbare wending. Dat onrechtvaardige einde.
Wij zullen Hein herinneren als een warme, betrokken en oprechte man. Iemand die nooit op de voorgrond trad, maar er wel was. Als stille kracht, als supporter, als vrijwilliger, als clubmens. Zijn aanwezigheid langs de lijn en achter de bar zullen we missen – zijn vriendelijke betrokkenheid nog meer.
Onze gedachten zijn bij Marlies, Jan, Liz en allen die Hein liefhebben. We wensen jullie veel kracht en liefde in deze moeilijke tijd.
Rust zacht, Hein.
Je was – en blijft – een van ons.
RFC Oisterwijk Oysters
 003.jpg)
