18-09-2016
Door: Jan van Spaandonk
Oysters II onderuit in Maastricht
"Razende reporter" Joris van Boekel bericht
Op zondag 18 september mocht worden afgereisd naar Maastricht voor de tweede competitiewedstrijd van dit seizoen. Daar zouden we de Maastrichtse Maraboes weer treffen. In dit geval niet de onooglijke ooievaarsneef, maar studenten uit Maastricht met een kale, vuilrozekop met baarden (bron: WikiWartaal) zo bleek. Kennelijk duren studies in Maastricht beduidend langer dan in andere delen van het land en wordt er met name English Litarature gegeven.
Door privésponsoring bleek het mogelijk om de spelers, reserves, teammanager, trainer en supporters (goed dat jullie er bij waren) per bus te vervoeren. Dit voorkwam dat iedereen op andere tijd aankwam en er gewacht moest worden alvorens kon worden omgekleed en gestart met de warming up. Goed voor de teambuilding en -beleving, een aanrader voor de verdere uitwedstrijden.
Anders dan vorig weekend scheen de zon niet en was het een troosteloze bedoening in wat het zonnige zuiden behoort te heten. Anders dan vorige week speelden we ook niet op echt gras, maar op een synthetisch veld waar de universiteit van Maastricht circa 100 verschillende sporten op laat beoefenen. De prachtige grasvelden eromheen zijn verboden terrein voor de rugbyers met hun grote gelige snavels en naakte halszakken en hun bezoekende schonen. Je speelt toch ook niet op kunstmest, dus waarom wel op kunstgras en dat heeft allemaal ook niets met de schone kunsten met de kunsten met de hoofdletter K te maken. Anders dan vorige week was de uitslag niet in het voordeel van Oysters.
Direct na het eerste fluitsignaal werd de druk op rare vogels en werd een scrum geforceerd in hun 22. Echter ten gevolge van dit gretigheid was de discipline er niet afdoende. De Maraboes wisten zich tot in de helft van Oysters te bewegen en kregen daar tot twee keer toe een penalty mee die zij verzilverden tot 6-0. De wedstrijd en het scoreverloop welhaast identiek aan vorig jaar.
Vervolgens scoorden de rare vogels met hun gemiddelde spanwijdte van 2,60 meter in de hoek, maar wisten de conversie wel te benutten 13-0. Nadat de langst opgekooide vogel bij een klein meningsverschil tussen twee spelers kwam invliegen, vloog hij met rood van het veld. Ook Wout ging even later met rood van het veld, zij het dat dit een bloedneus was en Roel slechts zijn tijdelijke vervanger was.
Nadat de rare vogels ook Sjors te pakken name, werd de wedstrijd stil gelegd in afwachting van de ambulance, want anders dan Maraboes kunnen Oysters niet vliegen. Sjors deed de naam Oysters eer aan door stil op het veld te blijven liggen en zich tegen het kunstgras (ok, één pluspunt: je wordt er niet vies van) aan te schurken. Na wat morfine mocht Sjors in de ambulance mee, broer Nick zou hem vergezell(ig)en.
Het voordeel van 14 vs 15 kon hierdoor door Oysters niet benut worden, want de die vogels bleken na een half uur weer uitgerust. Daarnaast wisten zij hun ref uitstekend te benutten en werd de offside line meer dan eens overschreden, hoefden Maraboe-flankers zich enkel met 1 vinger te binden (ontegenzeggelijk een studie medicijnen door zo vinger aan de pols te houden) en werd iedere poging tot een aanval in de kiem (lees bij 10 of 12) al gestopt. Dat laat onverlet dat er ook verbeterpunten zijn aan Oysterszijde waar aan gewerkt kan worden. De verdediging was bij vlagen heel sterk en zorgde ervoor dat er door midfield in ieder geval niets door kwam.
Maraboes wist nog wel langs de wings te scoren en zetten punten op het bord. Evenals vorig jaar wist Oysters uit in Maastricht niet tot scoren te komen, maar dit jaar ging het rood in ieder geval niet naar ons. Bij het laatste fluitsignaal van Russ Kent was het duidelijk dat beide Oystersteams deze zondag niet winnend hadden afgesloten.
Positief is dat we weer weten dat kunstgras tot waarlijk onappetijtelijke, maar hilarisch schaafwonden lijdt (Jack hoe krijg je het voor elkaar), Jim MOTM was, het Wilhelmus bij de start van de biercantus in de bus terug veel meer coupletten kent en de derde helft de volgende keer ongetwijfeld nog meer supporters op de bus zal opleveren (koopt uw kaarten alvast in de pre sale! als ouderwetse gebiedende wijs), Oysters kan verliezen, maar niet wordt verslagen en volgende week weer een wedstrijd op het programma staat.
Dat we één team zijn, bleek ook wel weer toen unaniem werd besloten om nog even langs het ziekenhuis te gaan om Sjors en Nick op te halen, de extra reistijd goed werd benut, de chauffeur van iedereen de bus midden op de weg mocht laten staan en Sjors met rolstoel de Maastrichtse berg kwam afrollen om in de bus (met de morfine nog zichtbaar in zijn ogen) de biercantus mee te maken (met cola wel te verstaan): 1 team op naar volgende week waar we Dukes III zullen treffen op ons eigen gras.
Misschien niet het juiste moment maar van deze prachtige wedstrijd zijn zelfs beelden te bewonderen op https://www.youtube.com/watch?v=K7DsyBv6duE&feature=youtu.be
 003.jpg)
